Voor altijd een bril

Vroeger toen ik een jaar of 3 was, werd al snel duidelijk dat ik niet goed zag. Ik had toen dan ook in no-time een bril. Eenmaal op de basisschool werd ik onder andere daarmee flink gepest, dus toen ik lenzen mocht deed ik dat meteen! Oh wat was ik aan mijn lenzen verknocht. Ik voelde me een stuk knapper zonder bril (ik was 12) en ik kon coole zonnebrillen dragen! Er ging een wereld voor me open.

Fast forward naar 12 jaar later(nu dus) begin september. Ik zat op een gewone dinsdagavond lekker op de bank televisie te kijken toen ineens mijn ogen begonnen te irriteren. Gelukkig had ik op dat moment mijn lenzen al 2 dagen niet in omdat ik vakantie had en er eventjes geen zin in had. Van het ene op het andere moment werd de irritatie in mijn rechteroog heel heftig en kreeg ik behoorlijke steken. Gauw bellen met de huisartsenpost en mama, want rijden kon ik nu niet meer. De pijn werd steeds erger en het andere oog begon langzaam aan ook steeds meer pijn te doen. Ik moest maar snel langskomen van de mevrouw aan de telefoon. Toen mama eenmaal bij mijn huis gearriveerd was kon ik mijn ogen al niet meer open krijgen van de pijn. Ik moest aan mam haar arm naar binnen geloodsd worden. Dat is echt een heel enge ervaring als je voor het eerst even niks meer kan zien!
De dokter die dienst had bij de HAP kon niks vreemds zien behalve een kleine beschadiging die niet dusdanig erg zou moeten zij. Hij dacht aan een accute oogontsteking en daar kreeg ik een zalfje voor mee. Dit werkte echter helemaal niet en de pijn werd alleen maar erger. Het leek wel alsof iemand messen in mijn ogen stak.
Dus volgende ochtend maar gelijk naar mijn eigen huisarts. Ik kreeg eerst fijne verdovende druppels in mijn ogen, god wat een verademing was dat zeg! Heel even geen pijn. En dan konden mijn ogen ook weer wat open. De verdovende druppeltjes werkten niet zo lang, maar precies lang genoeg voor de dokter om wat dingetjes te bekijken en een testje te doen. Zij kon behalve dat ene plekje ook niet echt iets zien. "Het lijkt me verstandig om met spoed naar de oogarts te gaan" was de mededeling dus die middag zat ik bij de oogarts. Na de oogdruppels koste het de beste man nog geen 2 tellen om te constateren wat er aan de hand was. Hij scheen amper in mijn ogen met dat onwijs felle lampje of hij zei al: "je hoornvlies is flink opgezwollen en ik zie een aantal kleine wondjes, draag je normaal contactlenzen?". Ik voelde de bui al een beetje hangen. "Ja, maar ik had ze al wel 2 dagen uit" zei ik. "Nou meisje, vergeet die lenzen maar. Ga dat maar nooit meer proberen. Jou lenzen hebben deze beschadiging veroorzaakt. Waarschijnlijk is de combinatie van gevoelige ogen en de verkeerde lenzen de oorzaak van je klachten". Shit. Volledig terug aan een bril.. daar zat ik niet op te wachten. "Je zult een paar dagen gedult moeten hebben, de zwelling en de wondjes zullen vanzelf afnemen en genezen" ging hij verder "volgende week wil ik je weer even zien". Dus met een nieuw zalfje om infecties tegen te gaan en de belofte dat het vanzelf over zou gaan binnen een paar dagen kon ik weer naar huis. Maar die bril, shit! Ik was juist zo blij dar ik er af was. Of in ieder geval dat ik de keuze had of ik een bril of lenzen wilde dragen.
De volgende week waren de klachten inderdaad zo goed als over. Na 4 dagen blindheid kon ik weer zien! De oogarts was tevreden maar zei nog wel "je kan het nog eens proberen met lenzen, maar krijg je dit weer heb je permanente schade dus doe het alsjeblieft niet, je hebt maar 1 paar ogen". Die waarschuwing heb ik maar tot me genomen en besloot voor een nieuwe bril te gaan kijken.
Mijn bril was inmiddels ook alweer 5 jaar oud en een beetje gammel geworden (ik gebruik mijn brillen meestal tot ze echt niet meer kunnen) dus ik moest en zou ook een nieuwe bril.

Al gauw bleek dat damesbrillen bij mij niet echt een succes waren. Te veel gekke kleuren en de monturen vaak te klein voor mijn gezicht. Dus ik maakte in de winkel maar een oversteek naar de andere kant: mannenbrillen! De eerste mannenbril die ik opzette stond gelijk 100x beter dan alle damesmonturen die ik op had gehad. Herenbril it is! Fijne bijkomstigheid was dat er meer keus in neutrale kleuren was onder de heren monturen. Dat wilde ik graag zodat de bril makkelijk met al mijn kleding te combineren zou zijn. Uiteindelijk vond ik deze bril:

Ondanks dat ik nog steeds niet blij ben dat ik nu volledig aan de bril moet ben ik blij met dit montuur. Hij staat leuk, maar het is voor mij nog wel erg wennen. Vooral ook met make-up enzo. Dat kost me nu veel meer moeite omdat ik dan geen bril op kan hebben. Maarja, beter dat als niet meer kunnen zien!

Het is dus een herenbril van het merk be bright. Ik heb hem bij pearl gekocht en hij kostte 129 euro (exclusief een luxer glaspakket. Dit had ik wel nodig omdat ik een hogere sterkte heb en de glazen dus dunner geslepen wilde, dit kostte nog eens 59 euro) Als je aanvullend verzekerd bent (zoals ik) kun je misschien zelfs je bril gratis krijgen!

Wat vinden jullie van mijn nieuwe bril?

Liefs, Marjolein